علف زار
کندوکاوهای ذهنی من
۱۰/۰۹/۱۳۸۱
: جستنش را پا نه فرسودم
نه عشق نخستين
نه اميد آخرين بود
نيز،پيام ما لبخندي نبود و
نه اشكي
همچنان كه با يكديگر چون به سخن درآمديم
گفتني ها را همه گفته يافتيم
چندان كه ديگر هيچ چيز در ميانه
ناگفته نمانده بود
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
پیام جدیدتر
پیام قدیمی تر
صفحهٔ اصلی
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر